 |
| Հովհաննես Շիրազ frunzealt |
Մայր իմ, գիտեմ, սիրույդ ձեռից հիվանդ ես,
Դու իմ քայլող օրորոց
Քո մեջ գտա աստվածությունն իմ անտես,
Ընձյուղումով քո որդոց:
Ինչ որ չունի մարդն իր մեջ մշտակա,
Ինչ կերազե սիրտը դեռ`
լոկ դու ունես` քո սուրբ առցունքն ինձ վկա,
Քո մեջ գտա խիղճն անմեռ:
մայր իմ, քո սիրտն հրեշտակներն էլ չունեն,
Ինչպես չունի ժայռն` խիղճ:
Աստվածուհիք, մայր իմ, մորից կծնվեն,_
Դու սրբությանց արարիչ:
Դու իմ հոգու ամենասուրբ բնակիչ,
Մայր իմ, մայր իմ, մայր իմ սուրբ,
Մեկ դու, մեկ էլ սու ես աստվածն իմ փրկիչ,
Չեմ թոթովել ոչ մի սուտ:
Комментариев нет :
Отправить комментарий
your comments